Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Achnatherum calamagrostis & Artemisia vulgaris

fotò
fotò
Rino

Achnatherum calamagrostis

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Raseno, Rèino, Erbo-longo, Bauco.

Noms en français : Calamagrostide argentée, Stipe Calamagrostide.

Descripcioun :
La rino (J.-L. Domenge, LMT op.cit. p. 58) es uno planto renadivo de 50 à 80 cm, que fai de gròssi mato argentado pièi daurado. I'a uno souleto flour pèr espigueto e forço péu dedins. Se destrìo di Calamagrostis qu'a uno arèsto un pau longo que sort bèn de la flour. I'agradon lis esboudèu ensouleia e li roubino de mountagno (terro negro). Ié dison la raseno à Touard (04), la rèino à la Baumo (04) e l'erbo-roujo à Meaio (04) (J.-L. Domenge, EbV, op.cit.).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Achnatherum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 20 cm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Juilet à óutobre

Liò : Esboudèu - Pendis roucaious - Roubino de mountagno
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Achnatherum calamagrostis (L.) P.Beauv.,1812 (= Calamagrostis argentea D.C., 1805 )

fotò
fotò
Artemiso

Artemisia vulgaris

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Aussent-fòu, Absinto-de-sant-Jan.

Nom en français : Armoise commune.

Descripcioun :
L'artemiso es uno grando planto que pòu faire mai d'un mètre d'aut. Si fueio soun proun dentado, meme aquéli d'en aut, au contro de li de Artemisia verlotiorum que ié sèmblo proun. Peréu l'artemiso sènt pas tant bon que sa cousino de Chino : artemiso-de-chino.

Usanço :
"Se sabiés li vertu de l'artemiso,
N'en garniriés l'orlo de ta camiso
" (TdF). D'efèt èi bono contro li fèbre, li verme, lis espaime, en tisano e subretout pèr faire veni li règlo : "L'artemiso servié que quand lei fremo avien mau de vèntre. Acò fahié sourti li règlo. Pèr lou vèntre èro bouon l'artemiso." (G. Didon in J.-L. Domenge, EbV, op.cit.). Li jóuini brout se manjon en ensalado o pèr douna de goust à la carno. Pamens, coume pèr l'absinto, fau pas n'en prendre de trop.

Port : Grando erbo
Taio : 50 à 200 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Artemisia
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae

Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 mm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado : Noun

Liò : Ribiero - Champ - Escoumbre e proche dis oustau - Camin
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Artemisia vulgaris L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
R
C
C
R
C
C
C

Achnatherum calamagrostis & Artemisia vulgaris

RR
ges
C
RR
ges
CCC
CCC
CCC

Coumpara Rino emé uno autro planto

fotò

Coumpara Artemiso emé uno autro planto

fotò